India Pale Ale of kortweg IPA
India Pale Ale, beter bekend als IPA, is een bierstijl die zijn oorsprong vindt in Groot-Brittannië, maar nu wereldwijde populariteit geniet. IPA staat bekend om zijn uitgesproken hopkarakter, met smaken variërend van citrusachtig en bloemig tot kruidig en pijnboomachtig. Deze bieren hebben vaak een stevige bitterheid die wordt gebalanceerd door een moutige zoetheid.
Een normale IPA heeft doorgaans een gematigd alcoholpercentage, ergens tussen de 5% en 7,5%. Het is een bier met een uitgesproken hopprofiel, maar het alcoholgehalte is niet extreem hoog.
#MyAss Bad Motherfucker
#MyAss is een traditionele American IPA, die eerder aansluit bij de West-Coast IPA. Waarin gedryhopped wordt met Cascade, Simcoe en Idaho 7. Het maakt het bier zeer fruitig en toegangelijk met een bitterheid van ongeveer 60 IBU, alcoholgehalte is een duivelse 6.66%. Etiket naar de legendarische film van Quentin Tarantino Pulp Fiction
Fire Your Johnson double IPA
High Pressure Liquid for your inside Pressure!
Een echte double IPA van brouwerij De Zwarte Bron, naar origineel Amerikaanse recept, met crazy twist. Wie de film The Big Lebowski heeft gezien begrijpt waarom!
Gezondheid!
Double IPA
Een double IPA, ook wel aangeduid als Imperial IPA, is een krachtigere versie van de traditionele IPA. Het onderscheidt zich door een hoger alcoholgehalte, meestal variërend tussen 7,5% en 10% of zelfs hoger. Naast het hogere alcoholgehalte, hebben double IPA's vaak een intenser hopkarakter en een verhoogde bitterheid in vergelijking met normale IPA's. Dit zorgt voor een bierervaring die zowel complex als robuust is, met een sterke nadruk op de hoparoma's en -smaak.
In essentie is het verschil tussen een normale IPA en een double IPA voornamelijk te vinden in het alcoholgehalte en de intensiteit van de hopkarakteristieken.
De Belangrijkste IPA-soorten :
Engelse IPA:
Dit is de originele IPA-stijl, ontwikkeld in Groot-Brittannië. Engelse IPA's hebben doorgaans een meer uitgebalanceerd karakter met een nadruk op moutigheid en een gematigde tot matige hopbitterheid. Ze vertonen vaak tonen van aardse hop, biscuitachtige mout en fruitige esters.
Voorbeelden :
Amerikaanse IPA:
Deze stijl heeft de IPA-revolutie in de Verenigde Staten gestart. Amerikaanse IPA's zijn over het algemeen meer hop-forward dan hun Engelse tegenhangers, met intense aroma's en smaken van Amerikaanse hopvariëteiten zoals Cascade, Centennial en Citra. Ze hebben vaak een helderder uiterlijk en een droger mondgevoel.
Voorbeelden :
Session IPA:
Een lichtere versie van de IPA, ontworpen om een lagere alcoholinhoud te hebben, meestal onder de 5%. Session IPA's behouden echter nog steeds de kenmerkende hopkarakteristieken van een IPA, zij het in een meer toegankelijk formaat.
Voorbeelden :
Black IPA :
In tegenstelling tot traditionele IPA's hebben Black IPA's een donkere, roostergekleurde moutbasis. Ondanks hun donkere uiterlijk behouden ze nog steeds de kenmerkende hopkarakteristieken van een IPA, met een balans tussen geroosterde moutigheid en hopbitterheid.
Voorbeelden :
Double IPA (DIPA) / Imperial IPA:
Zoals eerder besproken, zijn double IPA's of Imperial IPA's krachtigere versies van de traditionele IPA, met een hoger alcoholgehalte en intensere hopprofielen. Ze bieden een rijkere en complexere smaakervaring, met meer hopbitterheid en aroma's.
Voorbeelden :
New England IPA (NEIPA):
Deze stijl staat bekend om zijn troebele uiterlijk en sappige smaakprofiel. New England IPA's hebben een laag tot matig hopbitterheidsniveau en een sterke nadruk op fruitige hoparoma's, vaak vergezeld van tonen van citrus, tropisch fruit en soms zelfs een vleugje vanille.
Voorbeelden :
